OC obowiązkowe jest kosztem

Dla niektórych profesji OC zawodowe jest obowiązkowe. Ustawodawca zobligował przeszło 90 zawodów do posiadania ubezpieczenia OC zawodowego, wśród których znajdują się architekci, adwokaci, radcowie prawni, pośrednicy i zarządcy nieruchomości oraz przedsiębiorcy usługowo prowadzący księgi rachunkowe.

Ponieważ polisa OC zawodu jest nie tylko ustawowym obowiązkiem, ale przede wszystkim zabezpiecza przedsiębiorcę przed uszczupleniem jego majątku z powodu wystąpienia szkody i koniecznością jej naprawienia, to stanowi dla przedsiębiorcy koszt.

Wynika to z faktu, że wydatek w postaci polisy:

  • ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej,
  • służy zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodu,
  • jest poniesiony w wyniku spełnienia obowiązku nałożonego przepisami prawa.

A co z ubezpieczeniem dobrowolnym?

Sytuacja z polisami dobrowolnymi jest nieco bardziej złożona. Ubezpieczenie dobrowolne stanowi dodatkową, uzupełniającą ochronę, decydując się na jej zakup przedsiębiorca rozszerza jej zakres o czynności nie objęte obowiązkowym OC albo kupuje ochronę na wyższą sumę.

Zwykle koszt ten może zakwalifikować jako stanowiący uzyskanie przychodu. Oczywiście, o ile zakup polisy ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i służy zabezpieczeniu oraz zachowaniu źródła przychodu.

Skąd to zastrzeżenie? Zdarzają się sytuacje, w których przedsiębiorca, poza prowadzeniem działalności, pracuje także w na tzw. etacie lub umowie zleceniu. Wówczas dobrowolna polisa OC może być zakwalifikowana jako służąca zarówno celom ochrony działalności gospodarczej, jak i wykonywaniu czynności w ramach zatrudnienia u podmiotów trzecich.

W takiej sytuacji warto przed zaksięgowaniem polisy zwrócić się z zapytaniem do urzędu skarbowego. Interpretacje sądów i organów podatkowych nie są jednoznaczne, a wszystko zależy od indywidualnej sytuacji podatnika.

Czy polisa jest dokumentem księgowym?

Posiadacze polisy często pytają o fakturę VAT, rachunek lub inny dokument potwierdzający koszt ubezpieczenia. Wątpliwości mogą pojawiać się dlatego, że polisa nie jest typowym dokumentem księgowym.

Polisa może być potraktowana jako podstawa do uznania kosztu, jeżeli na dokumencie widnieją: wartość składki, nazwa ubezpieczyciela, nazwa przedsiębiorcy, data wystawienia polisy, przedmiot umowy (rodzaj, zakres ubezpieczenia, długość okresu ochrony) oraz podpisy stron.

Należy pamiętać o tym, że uregulowanie składki powinno zostać odpowiednio udokumentowane. Zatem, gdy polisa nie zawiera potwierdzenia zapłaty, to należy dołączyć inny dokument, który potwierdza poniesienie wydatku (np. dowód wpłaty, potwierdzenie wykonania przelewu).

Podstawa prawna:
Ordynacja podatkowa, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.  (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami)
interpretacja IBPBI/1/415-312/10/AP, L.IS.I/1/4151/38/2007, L.IS.I/1/4151/39/2007